دانلود رایگان طرح توجیهی

عوامل موثر مصرف خوراک در جوجه های گوشتی

کنترل مصرف خوراکمطالعه تئوری های فیزیولوژیکی کنترل مصرف خوراک در پستانداران از سال 1988 آغاز شد که در آن زمان دانسته ها راجع به طیور کم بود. کنترل مصرف خوراک در پستانداران وابسته به نواحی خاصی از هیپوتالاموس مغز است که دارای محرک ها و تنظیم کننده های بیشماری است. برخلاف پستانداران، در پرندگان خاصیت بافت خوراک و دیدن آن تأثیر بیشتری بر مصرف خوراک دارد ( نسبت به طعم و مزه ی خوراک). در مقایسه با پستانداران، پرندگان حس بویایی ضعیف تری دارند. همچنین پرنده اگر شکل خوراک را تشخیص ندهد، آن را با ولع نخواهد خورد.
1- تئوری های کنترل مصرف خوراک
خوراک مصرفی به واسطه مکانیسم های متعددی قابل کنترل است. متداول ترین تنظیم کننده های مصرف خوراک شامل : تئوری گلوکواستاتیک، تئوری ترموستاتیک، انبساط لوله گوارشی، چرخش اسیدهای آمینه و پروتئین خورده شده در بدن و تئوری لیپواستاتیک (گلاوز، 1989). فرضیه گلوکواستاتیک تنظیم گلوکز خون و مقدار گلوکز وارد شده به کبد، پس از خوردن خوراک را توضیح می دهد. کاهش گلوکز خون (هایپوگلایسمی) موجب تحریک اعصاب مرکزی و تحریک اشتها شده، در صورتی که افزایش گلوکز خون (هایپرگلایسمی) موجب تحریک مرکز سیری می شود. شرلوک و فربز (1981) نشان دادند، تزریق گلوکز در سیاهرگ باب کبد جوجه های گرسنه، موجب کاهش مصرف خوراک آن ها می شود. در حالی که با تزریق گلوکز در سیاهرگ کردن، چنین عکس العملی مشاهده نشد.
وقتی پرندگان انتخاب آزادانه ای به خوراک دارند[1]، پرندگان مصرف خوراک را بر اساس نیازهای انرژی و آمینواسیدی خود نیز تنظیم میکنند.فرضیه ترمواستاتیک به شدت با تنظیم حرارتی پرنده ربط دارد. عامل اصلی محیطی تنظیم کننده ی مصرف خوراک دما است. پرندگان موجوداتی خونگرم می باشند که به این معناست که آن ها، در برابر نوسانات محیطی مقابله کرده و دمای داخلی خود را حفظ می کنند. در هنگام گرمای زیاد، ممکن است پرنده قادر به کاهش گرمای تولیدی مربوط به متابولیسم طبیعی بدن (متابولیسم مواد مغذی) نباشد. همچنین در این شرایط نیازهای انرژی نگهداری، کاهش میابد. حاصل جمع این دو عامل، موجب کاهش مصرف خوراک می شود. در این شرایط محیطی، تراکم مواد مغذی باید افزایش یابد. افزایش دمای محیط (بیش از ناحیه خنثی)، موجب کاهش مصرف خوراک می شود (هورویتز، 1980). در استرس گرمایی مزمن، با توجه به تولید حرارت هنگام هضم خوراک که به گرمای بدن می افزاید، مصرف خوراک باید کم شود. میزان حرارت تولیدی هضم خوراک، به ترکیب جیره بستگی دارد. تأمین انرژی به وسیله کربوهیدرات ها موجب تولید حرارت هضمی بیشتری نسبت به چربی می شود (به دلیل انتقال فعال، که در جذب کربوهیدرات ها نقش دارد). در شرایط استرس گرمایی از طریق افزایش چربی جیره، کاهش کربوهیدرات و پروتئین و استفاده از مکمل اسید های آمینه میتوان مصرف خوراک پرنده را در حد مطلوبی حفظ کرد.انبساط و حرکت لوله گوارشی بر مصرف خوراک پرندگان تأثیر گذار هستند (هر چند از نحوه ی تأثیر لوله گوارش بر مصرف خوراک، اطلاعات کمی نسبت به سایر عوامل موجود است). گیرنده های موجود در چینه دان، سیگنال های فیزیکی را ارسال می کنند. این گیرنده ها نسبت به فشار حساس هستند. پیام های ارسالی به مغز در مرکز سیری تجمع و منجر به کاهش مصرف خوراک می شوند. گیرنده های انبساطی در سنگدان نیز وجود داشته (داک، 1977) که آسیاب کردن خوراک و چسبندگی دستگاه گوارش را کنترل می کنند.فرضیه لیپواستاتیک، به نظر نقش چندانی در کنترل مصرف خوراک در جوجه ها و پرندگان بالغ ندارد. در بیشتر گونه ها، پرندگان جوان و بالغ از طریق کنترل میزان مصرف انرژی جیره، در برابر تغییرات چربی بدن از خود مقاومت نشان می دهند.

2- عوامل جیره ای موثر بر مصرف خوراک
عوامل جیره ای متفاوتی بر مصرف خوراک تاثیر گذارند، به خصوص اگر مواد مغذی جیره کم یا بیشتر از حد نیاز پرنده باشد. با توجه به اینکه مرغ گوشتی به منظور افزایش وزن انتخاب شده است، تغییرات جیره بر مصرف خوراکشان اثر کم تری نسبت به مرغ های تخمگذار دارد. مرغ های گوشتی تمایل به مصرف حداکثری خوراک تا پر شدن دستگاه گوارش دارند ( به شرط نبودن سموم در جیره، محیط و مدیریت بد و عوامل بیماریزا).
2- 1- انرژی جیره
در مرغ گوشتی، میزان انرژی جیره تاثیر زیادی روی مصرف خوراک دارد. پرندگان تمایل به مصرف خوراک در حد نیازهای متابولیسمی دارند. میزان انرژی مورد نیاز بستگی به نیازهای نگهداری، رشد و یا تولید بدن دارد. بنابراین با کاهش میزان انرژی جیره، مصرف خوراک افزایش میابد (تا زمانی که از طریق انبساط دستگاه گوارشی، مصرف خوراک محدود شود). از آنجا که در پرورش مرغ گوشتی، ضریب تبدیل غذایی عامل مهم اقتصادی به شمار می آید، کاهش انرژی جیره به منظور افزایش مصرف خوراک، عملی غیر منطقی به نظر می رسد.
2-2- پروتئین و اسید های آمینه جیره
اسیدهای آمینه و پروتئین جیره بیشتر اثرات غیر مستقیمی بر مصرف خوراک دارند. دریافت روزانه اسید آمینه برای رشد، امری ضروری به نظر می رسد. همچنین عدم تعادل اسیدهای آمینه خاص، ممکن است منجر به تغییراتی سریع در مصرف خوراک جوجه ها شود. مکانیسم کنترل مصرف خوراک بستگی به غلظت اسیدهای آمینه خون نیز دارد.
2-3- ویتامین و مواد معدنی جیره
اصولاً ویتامین ها و مواد معدنی به عنوان کوفاکتور های شرکت کننده در متابولیسم مطرح هستند، هر چند برخی مواد معدنی پر مصرف از قبیل کلسیم، فسفر و منیزیوم در اسکلت بدن کاربرد دارند. در صورت کمبود و یا مصرف بیش از حد نیاز این مواد، مصرف خوراک نیز دچار تغییر می شود. کمبود ویتامین و مواد معدنی در جیره از طریق ایجاد اختلالات متابولیکی به طور غیر مستقیمی بر مصرف خوراک تاثیر دارند. کاهش جزئی مواد معدنی، با تحریک پرنده برای بیشتر به دست آوردن آن، احتمالاً موجب افزایش مصرف خوراک خواهد شد. بالعکس، حضور بیش از حد ویتامین و مواد معدنی در جیره، با بد مزه کردن دان، موجب اجتناب پرنده از خوردن خوراک می شود. علاوه براین، افزایش مصرف مواد معدنی با افزایش مصرف آب پرنده همراه خواهد بود. مصرف بیش از اندازه ی نمک موجب افزایش مصرف آب و کاهش مصرف خوراک می شود. کمبود مواد معدنی کم مصرف، تاثیر چندانی بر اشتهای پرنده ندارد (مگر در طولانی مدت).

2-4- عوامل ضد تغذیه ای
به طور طبیعی برخی ترکیبات از قبیل ممانعت کننده های پروتئاز، آلکالوئیدها، گواترزا ها، اگزالات ها و فیتات ها موادی هستند که در ذرات مواد خوراکی وجود دارند. این ترکیبات ضد مغذی پس از مصرف موجب کاهش قابلیت دسترسی مواد مغذی، کاهش مصرف خوراک و کاهش رشد حیوانات می شوند (هتچوک، 1994. شاهیدی، 1997). منشأ برخی از مواد ضد تغذیه ای از متابولیسم باکتری ها و قارچ ها موجود در خوراک است.
2-5- مصرف آب

گاوهای تازه‌زا با تغییرات متعددی مواجه می‌باشند از جمله: زایش کردن و انداختن جفت، شروع تولید شیر، و قرار گرفتن نوک پستانها و رحم در معرض باکتریها می‌باشد. همچنین از دیگر تغییرات می‌توان به عوض شدن جیره و مواد خوراکی و اضافه کردن موادی که سیستم ایمنی را بهبود می‌دهد اشاره کرد .  

در این شرایط گاوها با خطرات زیادی مانند ناهنجاریهای متابولیکی مواجه می شود. محققان کرنل برای هر کدام از ناهنجاریهای متابولیکی زیر میزان هزینة از دست رفته را گزارش کردند.

تب شیر                             334 دلار

جابجایی شیردان                340  دلار

 باقی ماندن جفت                 285 دلار

 کتوز                                    145 دلار .

خوراندن آب و مواد مغذی به گاوها، جهت جلوگیری از این مشکلات، مسئله جدیدی نیست. در یک فارم شیری در Wisconsin در دهة 1950 ما پیشنهاد کردیم که به گاوهای تازه‌زا 5 گالن آب حاوی مواد مغذی ، بلافاصله بعد از زایش به آنها خورانده شود. در ادامه صحبت از آقای Bill سؤالاتی پرسیده می‌شود.

علت اینکه بیشتر مردم به گاوهای تازه‌زا مواد آبکی می‌خورانند(تغذیه اجباری) چیست؟

این روشی است تا مطمئن شدیم گاوها مواد مغذی و مایعات با ترکیبات لازم که می‌تواند ناهنجاریهای متابولیکی را به حداقل رساند دریافت می‌کند. زیرا در این هنگام ممکن است که گاو نتواند مقدار لازم یا حجم کافی را مصرف کند. محققان Iowa برآورد کرده‌اند که 10 درصد گاوها در ایالات متحده جهت برنامه‌ خوراندن مواد آبکی و دارویی(تغذیه اجباری) انتخاب می‌شوند.

* چه راه و روشی استفاده شده است؟

مقدار و حجم استفاده شده جهت درمان یکسان می‌باشد این سیستم برای سالهای زیادی استفاده می‌شد. برای مثال، 500 میلی‌لیتر یا یک پاینت از پروپیلن گلیکول یا یک قرص از کربنات کلسیم که حاوی 50 گرم کلسیم می‌باشد خورانده می‌شد. جدیداً مدیران حجم بیشتری که حاوی مقدار بیشتری مواد مغذی (1 یا 2 پوند مواد مغذی) بوسیله پمپ دستی (مانند پمپ ماگرس) یا پمپ الکتریکی می‌خورانند.

آیا حجم بیشتر سودمند می‌باشد؟

حجم‌های زیاد آب (5 تا 15 گالن) ممکن است جایگزین حجم فیزیکی و وزن از دست رفته، در اثر خارج شدن گوساله، مایعات و غشاهای رحم شود. (120 تا 170 پوند) گاو چند ساعت قبل از و هنگام زایش نمی‌تواند آب مصرف کند. محققان مینو سوتا گزارش دادند که حجم آب داده شده  بسیار مهم می‌باشد. اگر در دو یا سه مرحله آب را بخورانیم می توانیم حجم داده شده را به 2 تا 5 گالن کاهش می‌ دهیم .

* کدام گاوها و کی؟

مقاله در مورد مدیریت جیره در گاو.سال 2012

به همراه ترجمه:

Bunk Management

Dr. Robbi H. Pritchard

South Dakota State University

Introduction

There is a quote in the fly page of the old Henry and Morrison Feeds and Feeding textbook that states "The

eye of the master fattens his cattle". My edition dates to 1928. Surely we have come a long way since that

observation was made, or have we? Certainly technology has provided us with many new tools for feeding

cattle. Today we know much more about the nutritional needs of feedlot cattle. We have the ionophores to

favorably alter fermentation, we have anabolic implants that stimulate growth and appetite and we have

antibiotics to control metabolic or infectious disease problems. Computers balance our diets, project our

close-outs and can provide us with more records than we can seem to use.

Even with all of these tools at our disposal, not everyone is successful at feeding cattle. In some instances,

the problem is poor marketing skills. But more often than not, production costs are simply too high. In

many of these situations the tracking program can tell us that feed/gain was high or that intakes and gains

were low, but the programs don't tell us why. The diets look right on paper and management was by the

book. The cattle feeder typically blames the feed company and the feed company typically blames the

cattle. The problem goes unresolved.

It seems to me that the old quote holds true today. Bunk management is a crucial component of efficient

beef production. It relies on "the eye of the master" and is at the root of many disappointing close outs.

The goal of this paper is to bring an awareness to the reader of the costs associated with poor bunk

management, the keys to identifying the problem in feedlots and the criteria that must be considered in

implementing an effective program in commercial feedlots.

How Much Is Bunk Management Worth?

بسم الله الرحمن الرحیم

مسلماني كه درختي بكارد ويا زراعتي كسب نمايد اجر وپاداش صدقه را در راه خدا خواهد داشت (رسول خدا (ص)) 

ضمن خوش آمد به شما مهمان محترم

با توجه به نیاز دانشجویان رشته كشاورزی به اطلاع‌رسانی سریع و به روز و با در نظر گرفتن اینترنت به عنوان یك وسیله ارتباطی بهینه برآن شدیم تا با ایجاد یك وبلاگ تخصصی رشته كشاورزی با سایر دانشجویان و اساتید این رشته در تعامل و ارتباط باشیم. دانشجویان عزیز می‌توانند نظرات و پیشنهادات خود را در این زمینه با ما در میان بگذارند

وبلاگي که هم اکنون در آن حضور يافته ايد متعلق به دانشجويان دانشکده کشاورزي تفرش است.

اميد است سير و سرچ در اين مجموعه افزايش بار اندوخته هاي علمي دوستان دانش دوست وپژوهشگر، را سبب شود

دراين اثني مارابا رهنمودهاونظرات ناب خويش راهنمايي نماييد. 

توجه: 

به علت مشغله کاری نویسندگان  این وبلاگ  از علاقه مندان به همکاری که توانایی درج مطلب و ارسال  را دارند دعوت به همکاری مینماید.علاقه مندان جهت ایجاد کد کاربری به 

mahdipnut@yahoo.com  

یا در همین وبلاگ نظر بگذارید

                                                                   با تشکر  مهدی بنی حسن

محصول اصلی بخش کشاورزی نه تنها در کشور عزیز ما ایران، بلکه در جهان، غلات و در راس آن گندم است. سطح زیرکشت گندم در ایران سالانه بین ۶ تا ۷ میلیون هکتار می باشد که به صورت آبی و دیم در نقاط مختلف کشور کشت می شود. نام گندم در فرهنگ ملت ایران دارای ارزش معنوی بوده و از تقدس فراوان در میان تولیدکنندگان و مصرف کنندگان برخوردار می باشد؛ به طوری که به ندرت باقی مانده های نان همراه با دیگر پس مانده های مواد غذایی در سطل های زباله دیده می شود.
دانه گندم که به آرد و سپس نان تبدیل می شود در سبد غذایی روزانه مردم ایران وجود دارد و قوت اصلی آنان را تشکیل می دهد. بنابراین بر کلیه افراد جامعه فرض است که از دانه، دانه گندم و فرآورده های آن به نحو مطلوب استفاده و به هر نحو ممکن از دورریز آن جلوگیری به عمل آورند.

از ضایعات گندم در مزرعه (قبل و یا حین برداشت) حین برداشت) و پس از برداشت (حمل و نقل، نگه داری، تبدیل گندم به آرد و نان) بایستی جدا خودداری نمود.
تعریف ضایعات گندم
کاهش کمی و کیفی محصول گندم در مراحل مختلف قبل از برداشت محصول، حین برداشت و پس از برداشت را ضایعات می نامند.
قبل از پرداختن به انواع ضایعات گندم مختصری در مورد چگونگی برداشت محصول گندم در ایران به آگاهی خوانندگان محترم می رسد:
برداشت گندم در ایران به روش های ماشینی (استفاده از ماشین کمباین و دروگر)، سنتی (دست و داس) معمول می باشد. گفتنی است که برداشت سنتی در مناطق کوهستانی و قطعات کوچک شیب دار که عمدتا به صورت دیم کشت می گردد، انجام می شود حدود ۱۰ درصد برداشت را شامل می گردد. برداشت با دروگر نیز مختص مزارع کوچک است. معمولا کشاورزانی که به کاه گندم نیاز بیشتری دارند، ترجیح می دهند محصول گندم خود را با دستگاه دروگر برداشت کنند. نزدیک به ۱۰ درصد مزارع گندم کشور با دروگر برداشت می شود. عمده محصول گندم در ایران که بالغ بر ۸۰ درصد سطح زیرکشت را شامل می گردد، توسط ماشین کمباین برداشت می شود.
طبق برآورد کارشناسی و مشاهدات عینی میزان درصد ضایعات محصول در هر سه شیوه برداشت و در شرایط فعلی تا حدود زیادی مشابه بوده و اختلاف معنی داری با یکدیگر ندارد.
انواع ضایعات محصول
۱ ـ ضایعات قبل از برداشت به ریزش طبیعی معروف است که معمولا بر اثر عواملی نظیر عدم مقاومت ژنتیکی بذر گندم به ریزش صورت می گیرد. به طوری که پس از خشک شدن دانه و خوشه، دانه از خوشه جدا و به تدریج بر زمین می ریزد. عوامل نامساعد جوی نظیر توفان، باد و خشکی هوا موجب ریزش دانه و گاها افتادن خوشه می گردد. برداشت دیرهنگام محصول موجب ریزش دانه و حتی خوشه می شود. خوابیدگی ساقه های گندم یا ورس به هر دلیلی جزو ضایعات طبیعی محسوب می گردد.
برآورد کارشناسی در مورد ریزش طبیعی محصول حدود ۲ درصد است.
۲ ـ ضایعات محصول در مرحله برداشت: عواملی که در این مرحله تاثیرگذار بوده و دارای اهمیت است بدین شرح می باشد:
الف- عوامل آگروتکنیکس
- اختلاط بذری که موجب می شود محصول گندم یک مزرعه به طور همزان نرسد. در این حالت خوشه سبز، خوشه خشک و خوشه نیمه مرطوب در مزرعه وجود داشته و موجب می گردد اختلال در برداشت ایجاد و در نتیجه ضایعات محصول هنگام برداشت افزایش یابد.
- نامناسب بودن روش کاشت، بخصوص شیوه کاشت سنتی با کرت های کوچک که چنانچه با کمباین برداشت گردد با ضایعات زیادی همراه خواهد بود.
- وجود علف های هرز بخصوص پهن برگ ها در مزرعه گندم موجب می گردد، برداشت محصول توسط کمباین با مشکل مواجه شده و ضایعات زیادی را به دنبال داشته باشد.
- بادزدگی محصول از دیگر عوامل ضایعات حین برداشت است، زیرا در این حالت دانه های گندم سبک و کم وزن، چروکیده می شود. چنانچه مزرعه با کمباین برداشت شود، دانه های سبک همراه با کاه به خارج از دستگاه کبماین هدایت می گردد.
ب- عوامل ماشینی
- فرسودگی ماشین های برداشت موجود، پایان عمر مفید اغلب ماشین های برداشت فعلی بخصوص کمباین ها که علی رغم تعویض قطعات فرسوده، متاسفانه این گونه ماشین ها قادر به برداشت مطمئن نمی باشند و ضایعات کمی و کیفی فراوانی را ایجاد می نماید.
- عدم تنظیم قسمت های قابل تنظیم، به طوری که در بازدیدهای میدانی ریزش دانه، خوشه های نیم کوب در سطح مزرعه و دانه های شکسته همراه با کاه و کلش در مخزن مشاهده گردیده است.
- عدم رعایت الگوی مناسب برداشت به وسیله کمباین، نظیر کف بر کردن محصول به لحاظ احتیاج به کاه. این شیوه برداشت موجب ضایعات زیاد محصول می گردد ضمن اینکه به دستگاه کمباین هم خسارت وارد می شود.
- مسدود کردن موقت قسمت خروجی کاه از کمباین توسط دریچه، نصب دریچه در این قسمت به منظور جمع آوری کاه صورت می گیرد که موجب اختلال در سیستم تمیزکننده کمباین شده، باعث می شود مقدار زیادی دانه همراه با کاه بر زمین بریزد؛ در نتیجه دانه هایی که می توانست وارد مخزن شود و از دسترس خارج شده، ضایع می گردد.
- منطبق نبودن ظرفیت برداشت ها کمباین های موجود با میزان عملکرد مزارع گندم، نظر به قدیمی بودن تکنولوژی ساخت کمبانی های داخلی و عملکرد نسبتا بالا در مزارع گندم آبی، موجب می شود همواره مقدار زیادی محصول به صورت ضایعات از دسترس خارج گردد.
- عدم کیفیت قطعات یدکی ساخت داخل، علی رغم تعویض قطعات، در کوتاه ترین زمان قطعه تعویضی دچار مشکل شده، از رده خارج می شود. ضمن اینکه تا قبل از زمان تعویض، ضایعاتی نیز به محصول گندم وارد می نماید.
- برداشت در ساعات نامناسب شبانه روز، برداشت مزرعه کاملا خشک در ساعات آفتابی و گرم، یا برداشت مزرعه تازه رسیده در آخر شب و هوای شرجی، ازجمله موارد برداشت در ساعات نامناسب شبانه روز می باشد که باعث تلفات دانه می گردد.
ج- عوامل انسانی
- عدم مهارت فنی کافی رانندگان کمباین: افرادی که رانندگی کمباین را به عهده دارند، عموما از مهارت فنی لازم برخوردار نبوده و با نحوه تنظیم قسمت های مختلف کمباین آشنایی ندارند. همین موضوع همه ساله موجب می گردد ضایعات زیادی از قبیل ریزش دانه، خوشه های نیم کوب و شکستگی دانه در مخزن وجود داشته باشد.
- عدم اشراف گندم کاران به نحوه صحیح برداشت محصول: صاحبان مزارع گندم معمولا با ورود کمباین به داخل مزرعه دلخوش و از ریزش محصول غافل می مانند. با این کار عملا به یک تدارکچی موظف به تامین آذوقه برای رانندگان کمباین تبدیل و از نظارت بر کار کمباین در مزرعه باز می ماند؛ نتیجه آن هم متحمل شدن ضایعات محصول می شود.

تراکتورهای دارای گیربکسهای CVT :
سیستم POWERMAXX CVT، امکان دسترسی به قدرتها و سرعتهای بالا را با اهرم مهیا میکند ؛ انتخاب ساده سرعت صحیح برای کار ، بدون تعویض مرحله به مرحله دنده و انتخاب سرعت متغیر که از ویژگی این نوع سیستم انتقال قدرت میباشد امکان دسترسی به راندمان بالا را مهیا میسازد ولیکن ویژگی خاص این تراکتورها همان طور که در شکل قابل مشاهده است طراحی ارگونومکی میز فرمان تعبیه شده در سمت راست کابین و قابلیت دسترسی آسان به کنترلهای ذیل است :
_ انتخاب سرعت عادی و سرعت در یک جهت خاص (یکنواخت ) .
_ انتخاب یکی از وضعیت های اهرم دستی یا پدال پایی و انتخاب رنج سرعتهای مورد نظرراننده
_ امکان نظارت بر عملکرد موتور.
در حین کار، اپراتور میتواند سرعت دقیقی را که مایل به دسترسی به آن میباشد برنامه ریزی نماید، درلحظه اول تنظیم، سرعتها روی یک LCD نمایش داده خواهند شد، اهرم کنترل سمت چپ غربالک فرمان ، سرعت و جهت حرکت را کنترل میکند از این رو با حرکت دادن اهرم مذکور ، سرعت جلو عقب را میتوان از پیش تنظیم نمود، تراکتور به طور اتوماتیک ، آرام ،متوقف و یا تغییر جهت خواهد داد و سپس جهت دستیابی به سرعت برنامه ریزی شده در روی صفحه LCD ، شتاب خواهدگرفت . شستی برف پاک کن و بوق ، در سمت راست غربالک فرمان، در واقع ، اشکال کنترل گوناگون را یکجا ، داراست: امکان انتخاب موارد نمایش داده شده در صفحه LCD ، تغییر وضوح LCD و انتخاب چهارحالت برای سرعت تغییر مسیر حرکت جلو و عقب _ از خیلی آرام و روان در دنده سنگین تا سرعت بالا در دنده بالا از امکاناتی است که این شستی در اختیار کاربر قرار می دهد. با وجود گیربکسهای CVT و سیستم تعلیق آکسل جلو امکان حرکت از سرعت 0 الی 40 kph به راحت فراهم میشود ؛ البته این کار باید با تنظیم و کنترل مکرر و ترکیبی حداکثرتوانایی موتور و سطوح مختلف انتقال قدرت تحت بار صورت گیرد.
امکانات تعبیه شده در کابین:
*کلیدهای مربوط به چراغها
*درهای مناسب در هر دو طرف
*صندلی کناری ( شاگرد ) با کمربند ایمنی
*صندلی لولائی قابل تنظیم با هوا
*ساعت دیجیتال و دماسنج برای نشان دادن دمای خارج کابین
*فرمان تلسکوپی و شیبدار
راحتی در این تراکتورها:
در داخل کابین تمامی جزئیات برای راحتی، آسودگی و کنترل تمامی امور در یک روز کاری فراهم شده است لذا کاربر میتواند در آرامترین کابین ( حداکثر 71 دسی بل ) از کار کردن لذت ببرد.
کنترلهای اصلی تراکتور و ابزارهای جانبی به طور محسوس روی میز سمت راست قرار دارد:
اهرم کنترل هیدرولیک _ ساسات دستی _ کنترل الکترونیکی اتصال سه نقطه _ کنترل PTO _ دوشاخه های یدکی 12 ولت _ محل قرارگرفتن مونیتور کنترل
همچنین سیستم تعلیق پنوماتیکی ویژه ای( AIR MAXX ) برای کابین هستند که بین شاسی و کابین به عنوان عاملی جداکننده ،تعبیه شده است به طوریکه لرزش کابین را تا حد قابل محسوسی کاهش می دهد.
سیستم EEM:
جهت دست یابی به گشتاور مؤثر:
این سیستم نه فقط یک واکنش سریع به تغییر بارهای موتور است بلکه سیستمی است که کلاً کارکرد تراکتور را افزایش میدهد.
دو کلید واقع در میز فرمان سمت راست ،انتخاب دو سرعت متعارف موتور را برای اپراتور ممکن میسازد.
این سیستم اپراتور را برای تنظیم دبی سوخت ( ساسات ) جهت دست یابی به سرعت مورد نظر قادر میسازد و در افزایش 10 تا دور در دقیقة موتور قابل تنظیم دقیق میباشد.
سیستم EEM تنظیمات پیوستة مقدار و زمان تزریق سوخت را با در نظر گرفتن سرعت و بار امکان پذیر میسازد. نتیجه، افزایش قدرت ،کاهشِ هدر رفتن سوخت و اسنفادة اقتصادی تر از سوخت میباشد.
موتور از پمپ کنترل کنندة تزریق سولنوئیدی بهره میبرد که خیلی سریع به حرکات ساسات در EEM پاسخ میدهد بنابراین فشار تزریق سوخت و زمان آن کاملاً کنترل شده است.
تراکتورهای سری DT:
تراکتورهای مذکور که به ادعای تولید کنندگان آن در بین تراکتورهای ردیف کار سنگین از لحاظ قدرت و راحتی بی نظیر بوده و جهت تامین کارآیی بالا در کار های سخت مزرعه طراحی شده اند دارای قابلیت های ذیل میباشند:
- سیستم هیدرولیکی تنظیم کنندة جریان و فشار با ماکسیمم جریان 39 GPM که قادر به تامین قدرت و دقت کنترل بالایی است
- طراحی ارگونومی کابینی بی سرو صدا برای راحتی بیشتر راننده به همراه امکانات و ابزارهای کنترل
- سطوح قدرت متنوع در خروجی PTO به مقادیر 180، 200 ، 220, 240 HP
- موتور دیزلی 6 سیلندر با سیستم EEM ( مدیریت الکترونیکی موتور ) برای کسب گشتاور مؤثر
- سیستم نرم افزار محاسباتی ( FILDSTAR ) جهت افزایش بهره وری
- سیستم انتقال قدرت CVT برای ماکسیمم تاثیر و سرعت بالا
- سیستم GTA جهت انجام کنترل دقیق تر روی سیستمهای مختلف موجود در تراکتور
موتورهای استفاده شده در انواع مختلف این سری از تراکتورها:
دو نوع موتور در این سری از تراکتورها مونتاژ میشود که هر دو از سیستم توربوشارژ و سیستم خنک کنندة داخلی برخوردار هستند.در مدلهای DT 180A و DT 200A موتور L 4/7 و در مدلهای DT 220A و DT 240A موتور L 4/8 مونتاژ شده است که طراحی هر دو به صورت چدنی یک تکه بوده وچون قسمت اصلی تحمل کنندة بار تراکتور میباشد نیازِ به شاسی جانبی بزرگ را کاهش داده لذا شعاع گردش بسته تری در این سری مهیا شده است.
سیستم CVT:
*مخزن روغن مجزا برای گیربکس و مسیرهای هیدرولیکی احتمال آلودگیِبه غبار و آب را کاهش میدهد؛ عمر دوام و قابلیت سیستم انتقال قدرت با استفاده از روغن تمیز افزلیش خواهد یافت.
*سیستم CVT برای دست یابی به سرعت بالا ،ترکیب کرده یک نیروی هیدرولیکی موثر را با یک مسیر ِقدرت مکانیکی ساده _ این ترکیب با یک مجموعه دنده سیاره ای ممکن شده است.
*یک حالت کاوش کننده به کاربر اجازه میدهد تا سرعت موتور را با EEM تنظیم کرده سپس جهت کنترل آزادانه سرعت از پدال استفاده نماید.این حالت به ویژه در موارد بیلینگ و حالت کار لودر بسیار مفید است.

البته تمام دامداران،‌نشانه های یک دام خوب را می دانند. ولی آیا از مقدار اهمیت هر یک از این نشانه ها هم آگاهی دارید؟ آیا مهم ترین نشانه و اندازه آنها را می دانید؟
دراین مقاله سعی شده شما را درخرید یک گاو شیری خوب و پرمحصول یاری کنیم. همچنین مهمترین نشانه های یک گاو شیری خوب را به شما معرفی کنیم.
به این ترتیب، با خرید دام خوب و پرمحصول هم تولید خوبی خواهید داشت و هم دام های نامطلوب وکم محصول خود را کم کم با دامهای پرمحصول،‌عوض کرده و نژاد گاوهای خود را اصلاح می کنید.
نشانه هایعمومی گاو سالم
قبل ازخرید گاو شیری باید ازسالم و بیمارنبودن آن اطمینان پیدا کنید. باید توجه کنید که گاو مورد نظر به طور مرتب واکسینه شده است وکارت بهداشت دارد. یک گاو سالم،‌تحرک کافی،‌چشمان شفاف، درشت و براق،‌موهای براق و تمیز،‌گوش برجسته و سیخ ،‌پوزه صاف ومرطوب و لب های گشاده دارد.
دقت کنیدتا حرکت های غیرعادی گاو را با تحرک وشادابی آن اشتباه نگیرید . گاو را حرکت دهیدتا ازمناسب بودن فاصله سم ها،‌راه رفتن منظم گاو و لنگ نزدن آن،‌مطمئن شوید.
ویژگی های اختصاصی گاوهای شیری
1- قد وقامت(اندازه قد)
خوب استبدانید که قد حیوان اثری درشیردهی آن ندارد. ولی گاو کوچک و ضعیف به علت این که نمی تواند غذای بیشتری بخورد ودرتلقیح مصنوعی به اسپرم های خوب،‌جواب نمی دهد،‌برای نگهداری مناسب نیست. درهرصورت گاوها را به سه دسته تقسیم می کنند:
1- قد بلندبه ارتفاع 150 تا 5/147 سانتی متر
2- قدمتوسط به ارتفاع 140 تا 5/137 سانتی متر
3- کوتاه قد به ارتفاع 130 تا 5/127 سانتی متر
2- عمق بدن
عمق بدن گاو شیری را با خط کشهای مخصوص (کولیس) اندازه گیری می کنند . ولی با دیدن ظاهرگاو نیز می توان به عمق بدن آن پی برد. به طوری که هرچه فاصله چاله شیر تا آخریندنده از قسمت عقبی حیوان بیشتر باشد، آن حیوان غذای بیشتری می تواند بخورد و قدرتتولید بالاتری دارد. البته این صفت رابطه مستقیمی بامیزان تولید شیر ندارد ولیدرعمر اقتصادی وتوانایی گاو برای تولید بیشتر اثر دارد.
3- زاویهدار بودن بدن درمنظر پشتی
این صفت بهطور مستقیم با شیرواری گاو رابطه دارد. زاویه داربودن یعنی هر وقت از عقب حیوان بهسمت سرش نگاه کنیم،‌یک زاویه تیز که درسمت پایانی گردن باریکتر می شود،‌ببینیم.هرچه این زاویه تیزترباشد ، دام ازنظر خصوصیت های شیرواری،‌وضعیت بهتری دارد.البته باید توجه داشته باشید که نباید این صفت را با لاغری گاو اشتباه گرفت.
زاویهداربودن گاو درمنظر پشتی نشان می دهد که این گاو سروگردن کشیده،‌دنده های برجسته وظریف وبدنی کشیده و موزون دارد. درحقیقت کمر صاف، محکم و قوی،‌گردن نازک و کشیده،نداشتن غبغب وزاویه داربودن گلو موجب به وجود آمدن چنین زاویه ای شده است.
4- عرضوزاویه کپل
عرض کپلرابطه مستقیمی با زایمان آسان وبه دنیا آمدن گوساله سالم و درشت دارد. هرچه عرضکپل گاو شیری بیشتر باشد، بهتر است. برای دانستن عرض کپل، کافی است که فاصله دواستخوان مفصل خاصره راست و چپ گاو را اندازه گیری کنیم. فاصله این دو، نشان دهندهعرض کپل گاو است.
نکته مهم
نکته مهمدیگر این است که زاویه کپل گاو باید یک شیب ملایم از سمت برجستگی مفصل ران بهاستخوان ورکی پایین گاو داشته باشد. برای اندازه گیری این زاویه باید به استخوانمفصل ران گاو توجه کنید وشیب آن را نسبت به محل پین گاو بررسی کنید . شیب بالاتر وشیب پایین تر برای گاو شیری مناسب نیست و موجب ناراحتی هایی درتولید مثل وخروجناقص ترشح های رحمی گاو می شود. همچنین ظریف بودن و یک نواختی دم ازمحل اتصال تاانتها،‌نشان دهنده شیرواری گاو است.
5- پاها و شکلقرارگرفتن آنها
- پاهایجلو
پاهای جلوباید مستقیم وبدون خمیدگی به بدن وصل شده باشند و بیش از حد بلند یا کوتاه نباشند.همچنین فاصله دو پا،‌نشان دهنده عرض سینه است. عرض سینه متوسط ویا بیش ازحد متوسطدرعمر اقتصادی حیوان وشیرواری گاو اثر دارد.
- پاهایعقب
خوب استبدانید که وضعیت دو مفصل خرگوشی گاو درشیرواری آن اثر دارد. به طوری که هرچه مفصلپاهای عقب گاو ظریف تر باشد،‌گاو شیروارتر است. به علاوه پاهای عقب گاو درمنظرپشتی باید مستقیم و بدون انحراف به داخل بدن وصل باشند. به طوری که بتوان مستطیلیرا بین دو پای عقب گاو رسم کرد. اگر دو مفصل پاهای عقب گاو به هم نزدیک و پاها وسم ها به بیرون منحرف باشند،‌کمترین ارزش را به آن گاو می دهند. حال آنکه پاهاباید بدون انحراف و مفصل های خرگوشی باید با ران،‌پاها و سم ها، موازی باشند.
اگر پاهایگاو را از پهلو نگاه کنید باید مفصل های خرگوشی پاهای عقب داسی شکل باشند. البتهباید توجه کنید که گاهی ممکن است گاو به دلیل اشکال درلگن ویا عفونت،‌سم ها وپاهای خود را به داخل کج کند. بنابراین نباید این موضوع را با خمیدگی داسی شکلپاهای عقب اشتباه گرفت.
6- ارتفاعپستان عقبی
این ارتفاعنشان دهنده ظرفیت تولید شیر درگاو است. برای بررسی این صفت کافی است فاصله زیر فرجدام را تا محل اتصال پستان به بدن گاو اندازه بگیرید. هرچه این فاصله کمتر باشد،بهتر است.
7- عمقپستان

مدیریت تولید مثل

یکی از راه های کم کردن هزینه ها، بالا بردن توان تولیدمثلی قوچ ها و میش ها با استفاده از ابزارهای مدرن مدیریتی می باشد که می توان با بالا بردن توان تولیدمثلی قوچ ها از تعداد آنها در گله کاست که علاوه بر بازگشت سریع تر سرمایه، هزینه های نگهداری را نیز کاهش می دهد. همچنین بالا بردن توان تولید مثلی میش ها باعث زایش بیشتر، هم در یک مرحله زایش و هم در دفعات زایش در طول سال شده، در نتیجه میزان سود سالیانه بیشتر خواهد شد.
طی سالیان اخیر ابزارهای مختلفی برای مدیریت تولید مثل معرفی شده اند که مهم ترین آنها داروهای تنظیم کننده زمان فحلی و جفت گیری گوسفند و بز می باشد که از این گروه می توان سیدر، اسفنج و رگولین را نام برد.
رگولین و افزایش جفت گیری
رگولین یک قطعه حاوی هورمون ملاتونین است که در زیر پوست گوش قوچ و میش کاشته می شود و با رهاسازی تدریجی هورمون ملاتونین باعث می شود به نوعی اثر کوتاه شدن روز و بلند شدن مدت شب به دام القا شود به طوری که پس از حدود 2 ماه، یک فصل جفت گیری مشابه فصل جفت گیری طبیعی که در اواخر تابستان و اوایل پاییز شروع می شود در دام ایجاد شود.
نحوه استفاده از رگولین:
با استفاده از تفنگ مخصوص کاشت رگولین، در زیر پوست قوچ ها 3 عدد و در زیر پوست میش ها یک عدد رگولین کاشته می شود. با توجه به اینکه نیازی به برداشتن قطعات رگولین از زیر پوست نیست، کل عملیات استفاده از رگولین همان یک مرحله کاشت است.
زمان بندی کاشت رگولین در قوچ و میش:
رگولین در قوچ ها 9-7 روز قبل از میش ها کاشته می شود و 49 روز پس از کاشت رگولین در زیر پوست میش ها، قوچ ها وارد گله می شوند و پس از 15 روز جفت گیری به حداکثر خود می رسد.
مزایای استفاده از رگولین:
- ایجاد یک فصل تولید مثلی که با توجه به امکان وقوع جفت گیری متعدد شانس باروری را بیشتر می کند.
- استفاده هم زمان رگولین در قوچ و میش که باعث بالا رفتن توان تولید مثلی قوچ ها هم می شود. این امر به ویژه در مواقعی که فعالیت جنسی قوچ ها به طور طبیعی کم است (در جفت گیری های خارج از فصل طبیعی) اثر قابل توجهی در باروری گله دارد.
- آسانی کاشت رگولین و عدم نیاز به برداشت آن.
- با توجه به ماهیت اثر رگولین، بهترین و واضح ترین اثر استفاده از آن را می توان در خارج از فصل جفت گیری طبیعی گله که در حالت عادی بازدهی گله بسیار پایین است مشاهده نمود.
مهمترین زمینه های استفاده از رگولین:
- تغییر تاریخ جفت گیری و زایش برای فروش بره ها در گران ترین فصل سال 
- افزایش باروری قابل توجه بره های ماده (شیشک ها)
- کم کردن فاصله دو زایش از یکسال به 8 ماه
- ایجاد فصل جفت گیری در بره های ماده 10-8 ماهه برای کم کردن زمان انتظار بره
- بالا بردن توان تولید مثلی قوچ های گله
- ایجاد سیستم زایش کنترل شده بدون فشردگی زایش
- ایجاد سیستم زایش در تمام طول سال برای گله های بزرگ به نحوی که بازار فروش مستمر داشته باشند
در پایان قابل ذکر است که رگولین در کشورهای آمریکایی، اروپایی، خاورمیانه و همچنین استرالیا مورد استفاده وسیع قرار می گیرد و در ایران نیز در استان های مختلف از قبیل خراسان رضوی، آذربایجان غربی، اردبیل و ... مورد استفاده قرار گرفته است و روند رو به رشد استفاده از رگولین بیانگر کارآیی و مفید بودن آن می باشد.
شیوه کار با رگولین:

سابقه سیلو کردن علوفه به 1200 سال قبل از میلاد مسیح بر می گردد.
گوفارت کشاورزی فرانسوی بود که بنیانگذار سیلوکردن مدرن به حساب می آید.سیلوکردن در آمریکا ، با استتقال بالایی وپروبرو شد زیرا در این کشور ذرت بومی وجود داشت. سیلاژ ماده ای است که از گیاهان با رطوبت بالا ، طی مراحل تخمیر کنترل شده ایجاد می شود.سیلو از نام یونانی sirosبه معنای چاله ،گرفته شده و به معنب محلی در دل زمین است که در آن ذرت انبار می شود.
به طور کلی سیلاژ هارا در فصل گرم سال آماده و در فصل سرد سال مصرف می کنند . البته هیچ محدودیت زمانی برای استفاده از سیلاژ وجود ندارد ولی به دلیل عدم وجود علوفه تازه در فصل سرد سال ، بیشترین میزان مصرف سیلاژ در زمستان صورت می گیرد.

مزایای سیلاژ
عمر زیاد –سیلاژ روشی است که عمر زیادی دارد و سیلاژ برای مدت ها برای دام قابل استفاده است از طرفی سیلو کردن مواد مانع از فساد آنها می شود.
ارزان بودن –سیلاژ نسبت به دیگر خوراک ها ارزان تر است به طوری که قیمت یک کیلو ذرت سیلو شده از یک کیلو گرم یونجه که متداول ترین علوفه کشور است ، کمتر است.
عدم نیاز به شرایط خاص آب و هوایی –در شرایطی که خشک کردن علوفه مشکل است ، به راحتی می توان سیلاژ مناسب را تهیه کرد. از طرفی علوفه خشک شده نسبت به شرایط جوی ، رطوبت و دما ، حساس تر از سیلاژ است.
اتلاف کمتر - اتلاف مواد مغذی سیلاژ ها نسبت به علوفه خشک شده کمتر است . زیرا در مرحله خشک کردن علوفه مقدار زیادی از برگ ها که مقدار زیادی ویتامین و پروتئین دارند ، دچار ریزش می شوند.در این حالت ویتامین Eنیز از بین می رود در حالی که در سیلاژ این ویتامین به خوبی حفظ می شود.
کم هزینه تر بود –سیلاژ نسبت به خشک کردن علوفه هزینه کارگری پایین تر و احتیاج به ماشین آلات کمتری دارد.
معایب سیلاژ
تکنولوژی –در عمل سیلوکردن به تکنولوژی بیشتری نسبت به خشک کردن نیاز است .
محل نگهداری- شیلاژها نیاز به محل نگهداری به نام سیلو هستند که کم دقتی جزئی در این محل ، باعث از بین رفتن سیلاژ می شود. در حالی که نگهداری علوفه خشک شده دقت این چنینی را نمی طلبد.
تهیه سیلاژ
کشت علوفه مناسب
برداشت در زمان مناسب
خرد کردن علوفه توسط چاپر
تنظیم رطوبت
انباشتن علوفه
پوشاندن سیلو
کشت علوفه مناسب
تهیه سیلاژ در ماه های گرم سال صورت می گیرد.اولین مرحله تهیه سیلاژ ، کشت علوفه ی مناسب است .تقریباً تمام گیاهان سبز را می توان سیلو کرد ولی باید دید با توجه به شرایط منطقه ای و آب و هوایی ، نوع مصرف و صرفه اقتصادی ، کدام محصول کشت شود ، همچنین با توجه به خصوصیات فیزیکی و شیمایی متفاوت گیاهان ، روش های سیلوها کردن نیز تفات خواهد کرد زیرا نوع تخمیر نیز در آنها متفاوت خواهد بود . ارزش غذایی سیلاژ کمتر از علوفه سبز و تازه است ، نبابراین نمی توان به تنهایی با استفاده از سیلاژ توقع رفع نیازهای غذایی یک گاو شیرده پرتولید را داشت. عموماً گیاهانی که برای تهیه سیلاژ استفاده می شوند به 2 دسته تقسیم می شوند.

بیماری باکان یا بیماری غشای احمق برنج برای اولین بار توسط ژاپنی‌ها کشف شد که ناشی ازآلودگی گیاه برنجبه قارچ جیبریلا فوجیکوریاست که گیاه آفت زده خیلی بلندتر از گیاه سالم بود. بعدها ماده‌ای از عصاره این قارچ بدست آمد که جیبرلین نامیده می‌شد. تا به حال بیش از 50 نوع جیبرلین شناخته شده است که همگی از نظر شیمیایی به هم نزدیک هستند. جیبرلین‌ها گروه مشخصی ازهورمونهای گیاهی هستند که معروفترین و مهمترین آنها CA3 می‌باشد.
ماهیت شیمیایی جیبرلین
ساختمان همه جیبرلین‌ها چهار حلقه است که بهم پیوندشده‌اند و حلقه جیبرلین نامیده می‌شود. ملکول هر جیبرلین از 19 تا 20 کربن و 28-22هیدروژنو از 9-4 اتم اکسیژن ساخته شده است.
مراکز عمده ساخته شدن جیبرلین
نواحی عمده ساخته شدن جیبرلین‌ها در گیاهان برگهای جوان ، میوه‌ها و نوک ریشه می‌باشد.
نحوه انتقالجیبرلین
انتقال این هورمون کاملا آزادانه در آوندهای آبکشی و چوبی صورت می‌گیرد وتبادل بین این دو سیستم‌هادی ممکن است از طریق اشعه آوند چوبی و اشعه آوند آبکشی انجام گیرد.
نقش جیبرلین‌ها در گیاه
طویل شدن سلول‌ها
پاشیدن جیبرلین روی گیاه باعث افزایش طول ساقه می‌شود. طویل شدن ساقه در درجه اول نتیجه طویل شدن نواحی بین گره‌ها است هر چند تقسیم سلولینیز تا حدودی ممکن است در این امر دخیل باشد.
گلدهی
بعضی درختان میوه فقط در روزهای بلند گل می‌دهند و بیشترگونه‌ها هم تحت اثر جیبرلین در روزهای کوتاه وادار به گلدهی می‌شوند.
پارتنوکاپی
جیبرلین در بسیاری از میوه‌ها ایجاد میوه پارتنوکارپ (میوه بدون دانه) می‌کند.
طویل شدن ریشه
جیبرلین در بعضی گونه‌های درختان میوه به طویل شدن ریشهکمک می‌کند.
رشد برگ
طول موجهای کوتاهی از نور قرمز در رشد برگ موثر است. جیبرلین می‌تواند در رشد برگ جایگزین نور قرمز شود.
سبز کردن بذوره

 کشت مخلوط
کاشت هر نوع گیاه اعم از زراعی یا باغی در فاصله بین درختان را کشت مخلوط میگویند. طول دوره نونهالی درختان پسته نسبتا طولانی میباشد. بنابراین باغدار اقدام به کاشت گیاهان مناسب در فاصله بین درختان پسته میکند تا علاوه بر تامین بخشی از هزینه های تولید، سبب اصلاح و بهبود ساختمان خاک نیز شود. از گیاهان زراعی مناسب و متداول در کشت مخلوط میتوان گندم، جو، یونجه، چغندر، شلغم، ضداب و زعفران را نام برد. از گیاهان باغی میتوان انگور، انار، بادام، زردآلو و سیب را نام برد.
ـ کاشت مستقیم بذر در زمین اصلی
پس از آماده سازی زمین به منظور احداث باغ، باید ابتدا جوی و پشته هایی به عرض 100-50 سانتیمتر و عمق 70-50 سانتیمتر ایجاد گردد. سپس آن را آبیاری نموده و در فصل زمستان نسبت به کشت مستقیم بذور پسته رقم بادامی ریز اقدام میشود. لازم است که بذور به مدت 12 ساعت قبل از کاشت خیسانده و با قارچ کچ مناسب ضدعفونی شوند. در یک طرف پشته گودالهایی با عمق 3-2 سانتیمتر و با فاصله 3-2 متر از یکدیگر ایجاد و پس از قراردادن بذور در داخل هر گودال روی آن با ماسه پوشانده خواهد شد. در مناطقی که دارای شرایط شوری خاک و آب هستند، عرض جویهای کشت 1.5-1 متر و عمق آنها حدود 30-20 سانتیمتر در نظر گرفته و کشت بذور در وسط جوی انجام میشود. لازم است محل کاشت بذر از سطح جوی حدود 5-10 سانتیمتر بالاتر باشد تا در هنگام آبیاری، آب حدود 5 سانتیمتر روی بذر را بپوشاند. طول جویهای کشت در این روش بین 50-30 متر و فواصل ردیفها حدود 8-6 متر درنظر گرفته میشود. آبیاری بسته به شرایط آب و هوایی و میزان آب موجود، پس از سبزشدن بذور هر 15-10 روز یک بار انجام میشود.
کاشت پسته در خزانه
در این روش از یک قطعه زمین به مساحت های 20*10 یا 30*20 متر استفاده می شود. از آماده سازی زمین با افزودن کود حیوانی پوسیده (20 تن در هکتار)، ماسه با رس (60 تن) و مقداری کود شیمیایی (فسفات آمونوم به میزان 400 کیلوگرم در هکتار) نسبت به املاح و تقویت زمین اقدام می گردد. از اواسط اسفند تا اواسط فروردین ماه، بذر پسته ارقام بادامی ریز یا فزونی را به مدت 12 ساعت نیسانیده و ضدخونی میکنند.
در قطعه مورد نظر ردیفهایی به فواصل 30-20 سانتیمتر ایجاد و بذور روسی ردیفها به فاصله 15-10 سانتیمتر ی و در عمق 3 سانتیمتر کشت میشوند. آبیاری نهالها ابتدا 10-7 روز یک مرتبه و بعد هر 12-10 روز یک مرتبه انجام میشود.
نهالهای تولیدی در زمستان سال اول یا دوم به زمین لهبی منتقل میشوند. در هنگام انتقال نهالها باید دقت لازم در زمان بیرون آوردن آنها از زمین خزانه صورت گیرد تا از قطع شدن نوک ریشه اصلی و پوشش ریشه جلوگیری شود. در صورت عدم رعایت این مسئله ممکن است میزان تلفات به 40-30 درصد برسد.
کاشت پسته در گلدان
برای این منظور از کیسه های پلاستیکی سیاه به قطر 15-10 سانتیمتر و ارتفاع 30-25 سانتیمتر استفاده میشود.
ترکیب در خاک گلدان شامل ماسه شیرین + دو پنجم خاک زراعی + یک پنجم کود حیوانی پوسیده (ترجیحا کود گاوی) میباشد.
در این روش ممکن است گلدانها به صورت آزاد در کنار یکدیگر قرار گیرند یا به صورت کرتی درآیند. پس از خیساندن بذور موردنظر و ضدعفونی آنها، 2 عدد بذر در عمق 3-2 سانتیمتر خاک گلدان قرار گرفته و روی آن با ماسه یا خاک اره پوشانیده میشود. زمان کاشت در گلدان اواخر زمستان و اوایل بهار میباشد.
در صورت تولید نهال گلدانی در شالی یا گلخانه، میتوان در پاییز یا اوایل زمستان نیز اقدام به کاشت بذر نمود. از مزایای این روش بالابودن بازده تولید نهال، سهولت و عدم محدودیت زمانی در امر جابجایی گلدان میباشد.
ـ فاصله کاشت درختان
در اکثر باغهای پسته به دلیل عدم آگاهی باغداران، فواصل کاشت رعایت نشده و باغهایی با شکلهای نامنظم و متراکم مشاهده میگردد که علاوه بر عدم رعایت اصول صحیح باغداری، مشکیات عملیات داشت و برداشت را دارد. به منظور جلوگیری از بروز این مشکل، فاصله مناسب بین دو ردیف 8-6 متر و روی ردیف 4-3 متر توصیه میشود.

کشت توام برنج و ماهی در ایران سابقه زیادی ندارد برای اولین بار این کشت در سال 1364 زیر نظر شیلات مازندران به مرحله اجرا در آمد مرحله مقدماتی و آزمایشی طرح در روستا های دنگ سهه ، صباحی و پاشاکلای مازندران انجام گردیده که در طی آن 300 – 250 کیلوگرم ماهی در هکتار در زمان برداشت برنج و 750 – 700 کیلوگرم ماهی در هکتار پس از برداشت برنج و بر اثر ادامه پرورش تولید گردید. در سال 1366 در روستای فراکلا واقع در مسیر جاده بابل به بابلسر مزرعه ای به مساحت کل 6000 مترمربع و در دو بخش 4000 مترمربع و 2000 مترمربع انتخاب و عملیات کشت توام در آن مورد اجرا قرار گرفت در دو بخش مجموعاً 12000 قطعه لارو 4 روزه کپور ماهی رهاسازی گردید که در پایان دوره پرورش از قطعه کوچک مزرعه ( 2000 مترمربع ) مجموعاً 228 قطعه ماهی به وزن کل 45 کیلوگرم و به وزن متوسط انفرادی 200 گرم و حداکثر وزن انفرادی 500 – 450 گرم به دست آمد . در قطعه بزرگ ( 4000 مترمربع )کلاً 303 قطعه ماهی به وزن کل 40 کیلوگرم و وزن متوسط انفرادی 150 گرم حاصل گردید .
در استان گیلان اولین تجربه کشت توام برنج و ماهی به طور آزمایش در سال 1367 در ایستگاه تحقیقات شیلات پل آستانه وابسته به مرکز تحقیقات شیلاتی استان گیلان ( بند انزلی )صورت گرفت در این آزمایش انواع کپور ماهیان چینی شامل کپور ماهی معمولی ، فیتوفاگ ، بیگ هد و آمور با نسبت های معینی در دو استخر برنج کاری شده رهاسازی گردیدند گرچه نتایج حاصل از این آزمایش به صورت مکتوب در نیامده ولی مشاهدات نشان داده اند که ماهی های پرورش یافته در چنین شرایطی از رشد خوبی برخوردار بوده و مضاف بر آن حضور ماهیان در سلامت و افزایش تولید محصول برنج نیز اثرات مثبتی داشته است .
در سال 70 –1369 کشت توام برنج ، ماهی و آزولا در مجتمع دانشگاهی علوم کشاوزری استان گیلان مورد آزمایش قرار گرفت در این بررسی مشخص گردید که ماهی ها از کرم های برگ خوار و ساقه خوار تغذیه نموده و جمعیت آنها را کاهش می دهند در نتیجه بدین طریق از انتشار آفات برنج جلوگیری به عمل آمده و میزان مصرف سموم آفت کش کمتر می شود .
در سال 1375 پرورش مخلوط برنج و ماهی در دو مزرعه برنج یکی واقع در بخش کیاشهر از توابع شهرستان آستانه اشرفیه و دیگری واقع در بخش شفت از توابع شهرستان فومن با نظارت معاونت تکثیر و پرورش آبزیان شیلات استان گیلان به اجرا در آمد.
مزرعه اول به 3 کرت مساوی تقسیم شده و هر یک از کرتهای 1و 2 با 500 قطعه و کرت 3 با 1000 قطعه بچه ماهی کپور 30 گرمی در واحد هکتار ماهی دار گردیدند ماهیان کرت های 1 و 2 بدون استفاده از غذای دستی پس از گذشت 50 روز به وزن انفرادی 500 گرم و 700 گرم نائل شدند پس از برداشت برنج دوره پرورش به مدت 110 روز ادامه یافته و در مجموع در کرت های 1 و 2 ، 450 کیلوگرم و در کرت 3 ، 1175 کیلو گرم در هکتار ماهی استـحصـال گردید . در مزرعه واقع در شفت چهار گونه از کپور ماهیان شامل کپـور معمـولی ، فیتو فاگ ، آمور و بیگ هد به ترتیب با نسبت 70 ،20 ، 5/7 ،5/2 درصد رهاسازی شدند این ماهیان در طول 65 روز پرورش مخلوط برنج و ماهی بدون استفاده از غذای دستی به ترتیب به اندازه انفرادی 500 ، 400 ، 450 ، 550 گرم رسیدند دوره پرورش 90 روز دیگر پس ار دروی برنج تداوم یافته که در نهایت وزن ماهیان رهاسازی شده به شرح زیر به دست آمده است : کپور معمولی 1050 گرم ، فیتوفاگ 550 گرم ، آمور 1100 گرم و بیگ هد 1200 گرم . به طور کلی در این مزرعه 960کیلو گرم ماهی در واحد هکتار حاصل گردید .
در استان فارس نیز بین سال های 73 – 1371 کشت برنج همراه با پرورش ماهی به صورت ترویجی با نظارت واحد آبزیان استان فارس در شهرستان های مرودشت ، نور آباد ممسنی ، کازرون و فیروزآباد به مرحله آزمایش در آمد به طوری که در مزرعه ای واقع در کول کوچک از توابع شهرستان نور آباد ممسنی 2600 قطعه بچه ماهی 10 – 5 گرمی در واحد هکتار رهاسازی شده که پس از یک دوره پرورش 80 روزه در مجموع 225 کیلوگرم ماهی با میانگین وزن انفرادی 110 گرم برداشت شد.
به هر حال هدف نهائی همه موسسات ، محققین ، متخصصان و دست اندرکاران فن کشت توام برنج و ماهی استفاده بهینه از کلیه سطوح ، ابعاد و زوایای مزارع برنج به منظور افزایش تولید و استحصال محصول بیشتر می باشد در حال حاضر سطح زیادی از اراضی کشور های مختلف جهان به ویژه ایران هر ساله منحصراً به کشت برنج اختصاص داده می شود . میدانیم بخش قابل توجهی از زمینهای زراعی بعلت آبگیری و ... بلا استفاده می ماند و یا دانه ها و ساقه های برنج بر بر زمین می ریزد و از بین می رود و بخش قابل توجهی از طبقات غذائی و فضائی موجود در این مزارع به خصوص در دوره پس از برداشت برنج بلااستفاده باقی می ماند و توان تولیدی آن به هدر می رفت که این اراضی تحت کشت برنج ، قابلیت و شرایط لازم برای پرورش آبزیان خصوصا گونه های مختلف ماهیان را دارند لذا با پرورش ماهی در شالیزارهای دارای شرایط مطلوب می توان مقدار چشمگیری پروتئین حیوانی تولید و به بازار عرضه نمود ترویج این سیستم حداقل در تامین پروتئین مورد نیاز خانواده های شالیکار و روستائی می تواند نقش به سزائی داشته باشد .
روش های پرورش ماهی در مزارع برنج :